Loopmaatjes

't Zijn er uiteindelijk 13,70km geworden. Waarvan 50 min aan gemiddeld 11,11 km/u. De iets langzamere prestatie van gisteren moet dan toch normaal geweest zijn. Ik ben daarvoor vanmorgen (om 9:00u wintertijd!) naar het Park van Brasschaat getrokken met het gedacht dat ik wel een loopmaatje zou treffen. Ik was echter vergeten dat het lopersgroepje 'Les Crêtes la Hulpoises' is gaan lopen, een wedstrijdje over 16,70 met 7 flinke hellingen. Jan "ouppie" was er echter wel, maar die stond voor een compleet andere training zodat we enkel de eerste 10 min samen hebben gelopen. Jan traint ook voor een marathon (Berlijn 2010). Met een persoonlijke coach nog wel! Ik weet niet of ik hem daar toe aangezet heb. In ons loopgroepje zijn er nog 2 die een marathon overwegen. 2 dames. Onze trainer Jef, die zelf al een marathon of 4 liep, wil hen wel begeleiden en zelf ook nog eens de 42.195 m lopen. Jef is echt een fenomeen. Hij moet zo'n 60 jaar zijn en loopt nog steeds de 10km in 40 min.! Sinds hij ons groepje stuurt, slaagde hij er in om de snelheid gevoelig te verhogen. En dit onder andere door de wekelijkse snelheidstrainingen en het regelmatig inlassen van kleine wedstrijden. Begin oktober zelfs een halve marathon, die van Brussel. Die liep ik vorig jaar ook, maar moest hem dit jaar over slagen wegens te dicht bij de marathon.
Vermits mijn schema zelden overeen komt met dat van het groepje, moet ik regelmatig stukken aanbreien of terug lopen om bij het groepje te blijven. Maar het gezelschap is me veel waard. Tenslotte traint de MMC hoogstens 1 keer per week, zodat ik anders op mezelf was aangewezen. Het gevaar in samenlopen schuilt hem wel in het te traag of te snel lopen. Je moet dus af en toe de groep eens loslaten, maar het is altijd leuk als je er terug naar kan terugkeren.

Lopen is een individuele sport, maar het is leuker samen.