Watermolentriatlon

Groot was mijn verbazing toen ik mij wilde inschrijven voor de Watermolentriatlon van Hamme. Op hun website stond vermeld dat die op 19 juni 2011 doorgaat. Een beetje jammer, want tot voor kort dacht ik dat het op 29 mei 2011 zou doorgaan. Maar goed, 19 juni is ook nog vrij, maar naar mijn mening nogal dicht bij de triatlon van Brasschaat, een week later.
Nog groter was mijn verwondering als ik een antwoord kreeg van de organisatoren van de Watermolen triatlon dat zij mijn deelname in beraad nemen omdat zij overwegen uit te wijken naar 22 mei om zg. de concurrentie met Brugge en Retie te ontlopen. Vervelend, want dan ben ik een weekje met vakantie.
Ik was nog niet van de verwondering bekomen of ik verneem dat de triatlon van Brasschaat nu niet eind juni maar eind mei doorgaat, nl. op 29 mei. Juist, de datum waarop oorspronkelijk die van Hamme zou doorgaan.
Nu goed, die datum was al gereserveerd maar ik had liever met die van Hamme begonnen omdat die iets minder lang is (1.350/35/10 tegenover 1.500/40/10).
't Ziet er dus naar uit dat Hamme van mijn kalender moet gehaald worden. Maar ik heb al een leuk alternatief, de Eneco 24u cycling van Zolder - 25-26 juni op het circuit van Terlamen samen met de gasten van BrTC. Fietsen is (nog) niet mijn ding, maar dat komt wel.

Als paarden konden praten

Op de Wellington renbaan in Oostende liepen gisteren 26 ploegen een aflossingsmarathon. Voor velen was dit een eerste kennismaking met het fenomeen marathon. Voor mij was het mijn eerste aflossingsmarathon. Als individuele inschrijver werd ik ondergebracht bij het MMC Fast Team. Toen ik enkele weken geleden dit vernam vreesde ik dat de ploeggenoten daar niet zo blij mee zouden zijn. Ik heb de resterende weken dan ook stevig op snelheid getraind. Als 2e loper lostte ik Jan af en vielen mij 5 rondjes te beurt. Nu is lopen op gras niet zo evident, en zeker niet als daar een wakke zone in voorkomt. Uitkijken dat je dus je enkels niet verzwikt. Tot mijn verbazing stak ik aardig wat lopers voorbij zonder zelf ingehaald te worden. Ik hield er direct een tempo van meer dan 12km/u op na en hoopte dit te kunnen aanhouden tot op het einde. En ja, het lukte. Telkenmale ik de 'tribune' passeerde werden de aanmoedigingen meteen omgezet in wat meer snelheid. De laatste 500m hield ik zelfs 14km/u aan. Ik had dus echt alles uit de kast gehaald om de volgende ploegmaats een mooie uitgangspositie aan te bieden. Christoph, Stefan en Stijn gaven er elk een flinke lap op. Helaas konden de knieën van Stefan de wakke zone niet goed verwerken zodat hij een ronde vroeger de strijd moest opgeven om Stijn het werk verder te laten afmaken. We eindigden in 3:08u, 8 minuten na de eersten die net binnen de 3 uur eindigden. De eersten hadden echt wel hun beste paarden uit de stal gehaald. 2 van hen liepen ooit de marathon in 2:13u ! Geweldig om naar te kijken. Over paarden gesproken, menig loper had schuim op de mond staan en het zweten was ook al van dat.
Binnen de renbaan bevindt zich een golfterrein en wij mochten dankbaar gebruik maken van het clubhuis. Dik in orde, zelfs de douches straalde de nodige luxe uit.
De formule van een aflossingsmarathon mag best herhaald worden en als het deze keer flink wat opgebracht heeft voor het Aconcagua-project van Kris Peeters, dan is dat natuurlijk aardig meegenomen.
's Avonds kon het allemaal nog eens becommentarieerd worden tijdens het diner in de prachtige Leopold III zaal van het Hotel Thermae Palace.

Ik heb er echt weer van genoten ...

Boston

Even hing mijn deelname aan de Boston Marathon (de oudste van de wereld) aan een zijden draadje.
Gisteren kreeg ik het bericht dat de organisatoren terug wilden grijpen naar het oorspronkelijke concept door een meer sportieve marathon te organiseren in plaats van een massamarathon. Dit wil zeggen dat ze ipv 30.000 terug willen naar maximum 22.000 deelnemers. Voor de marathon van Boston moet je per leeftijdscategorie aantonen dat je een andere marathon binnen een bepaalde tijd hebt gelopen (de zg. qualified runners) maar er zijn ook nummers zonder deze beperking (de zg. non-qualified runners). Dit aantal gegarandeerde startbewijzen voor de MMC-leden wordt nu gehalveerd.
MMC geeft eerst voorrang aan de leden die Boston als laatste major lopen. Zijn er dan nog startbewijzen dan kunnen de lopers die deze marathon als hun voorlaatste major aandoen, in aanmerking komen.

Vandaag verneem ik dat ik in die tweede groep zit. Ik kan dus volgend jaar deelnemen aan de marathon van Boston. Ben ik een gelukkig mens! Ik vraag me af wie er uit de boot is gevallen.

Sfeerbeelden

Vond een leuk filmpje op YouTube over de (halve) marathon van Kasterlee:

Kasterlee

Jammer genoeg is de benaming 'Hel van Kasterlee' al benomen voor de winterduathlon die elk jaar in december doorgaat in datzelfde dorpje Kasterlee (dit jaar op 19 dec.). Want, en iedereen die afgelopen zondag meeliep zal dit kunnen beamen, alle ingrediënten voor een hels spektakel waren aanwezig. Regen, modder, plassen, ongure toestanden. Enkel de sneeuw ontbrak nog. Zo heb ik voor het eerst door een vijver gelopen. Bleek echter om een uit de kluiten gewassen plas te gaan. Het woordje 'gewassen' lijkt hier trouwens niet echt op zijn plaats. Ik dacht in Terhulpen de zwaarste wedstrijd gelopen te hebben, maar ik moet mijn mening herzien. Het water maakt van je schoenen lood en de modder zuigt je dan ook nog eens vast. In het begin tracht je modder en plassen te ontwijken, maar dat was op de duur niet meer haalbaar. En naar het einde toe werd je nog over enkele heuvels gestuurd. Die waren echter wel van de watersnood gespaard gebleven. Lopende Flandriens! Zwaar, heel zwaar dus. Maar ondanks die ingrediënten is het toch weer een aanrader. De voldoening is des te groter. De douche nadien doet je eens zo goed, de Leffe smaakt eens zo lekker.
Het parcours werd de nacht ervoor nog aangepast omdat een heel stuk compleet onder water stond. Hetgeen maakte dat deze halve marathon geen 21,1 maar 19,7 km meette. Op die manier haalde ik dan ook bijna mijn objectief om er 1:45u over te doen. Het werd uiteindelijk 1:47:56u. Maar wel met het gevoel 25km gelopen te hebben.

Herfst

Met dit stormachtig weer liggen de herfstkleuren wel snel op de grond. Eigenlijk geen weer om een hond door te jagen. Maar toch... Met enkel een T-shirtje aan heb ik toch weer 12km achter de kiezen. Achteraf besefte ik dat ik beter iets met lange mouwen had aangetrokken. Ik haalde vlot 10,5km/u met een SD-hartslag. Schitterend schouwspel trouwens. De wind schudt gewoon alles uit de bomen. Naar het einde toe begon het ook te regenen. Iets minder aantrekkelijk, maar een warme douche maakt veel goed.
Ik kijk al uit naar de halve marathon van Kasterlee op zondag a.s. Ik wil er nog eens een lap op geven. 1u45m houd ik voor mogelijk.
U zal het spoedig te weten komen...

Het GielsBos

Afgelopen zondag liepen we de 15km door het GielsBos en de Lilse Bergen. Doeltreffende bewegwijzeringen, prachtig parcours en een schitterende organisatie. Om de 5km een bevoorrading (met enkel water). Tussen 9 en 10 uur kon je starten. Daarna nog een gezellig treffen. Een organisatie van de WERKGROEP GEHANDICAPTENZORG ZONDER GRENZEN van het GIELSBOS in samenwerking met de Afstandslopers Vosselaar. Buiten de 15km was er ook nog een parcours van 3, 5 en 10km. Combineren kon natuurlijk ook. Geen wedstrijd, maar een rustige duurloop. Deelname kostte 5€. De opbrengst van deze organisatie gaat integraal naar projecten ten voordele van mensen met een handicap in India, Egypte en Senegal.

Goed gedaan gasten. Volgend jaar opnieuw.

Lopen hervat

Na meer dan een week niet gelopen te hebben, trok ik dan toch mijn schoenen aan voor een 10-tal kilometer. Ik was meteen ook van mijn chagrijnigheid vanaf. Het regende niet meer, de zon kwam er zowaar nog door. Het heeft me echt deugd gedaan. En van al die kleine kwaaltjes voelde ik niets meer. Waarschijnlijk toch een goed idee om een tijdje niet te lopen en mijn spieren de kans te geven te herstellen.

Morgen staat er 15km op mijn programma. In het GielsBos. Geen wedstrijd, maar een natuurloop. Je kan inpikken wanneer je wilt.

Het lot ?

Vanmiddag wilde ik, na een week looprust, me weer aan het lopen zetten tijdens de 'eerste-donderdag-van-de-maand-training' van de MMC.
In de haast om nog op tijd op voorafgaandelijke afspraken te geraken, liet ik mijn tas met loopgerief in de gang staan. Dat had ik pas door als ik op de Montil in Affligem aankwam...

Zou het lot mij ervoor behoeden om te vroeg mijn loopschoenen aan te trekken?

En tot overmaat van ramp vergat ik dan ook nog mijn rekening te betalen in de Montil...

Onderwateropnames

Hier leer je aardig wat uit:

Verder insteken met elleboog omhoog en hand naar beneden. Niet over de as insteken. Vingers sluiten. Meer uitduwen, tot aan de heup. Niet te veel fietsen, meer vanuit de heup. Betere vormspanning, zitvlak moet bijna het wateroppervlak raken.

De opnames werden op 1 oktober 2010 gemaakt, ondertussen heb ik alweer kleine vorderingen gemaakt. Zo zwom ik afgelopen zaterdag 2.300m in minder dan een uur.
Beetje bij beetje, een jaar geleden kon ik nog geen 100m crawl zwemmen!

Met dank aan de BrTC, voor deze toch wel professionele aanpak.

3 marathons verder

Het is vandaag dag op dag een jaar geleden dat ik in New York mijn eerste marathon liep. Ondertussen liep ik ook nog die van Londen en Chicago.

Dat zijn er dus 3 op een jaar tijd...