Dit maal was het rond de vijvers van de Blaarmeersen te doen. Dit groene hart aan de watersportbaan van Gent behoort al lang tot de favoriete trainingsplaatsen.
Het parcours is 8-vormig met een kleine lus rond de vijvers en een grotere langsheen een arm van de Leie tot in Afsnee, niet ver van Sint-Maartens-Latem. De twee lussen staan met elkaar in verbinding door een tunneltje onder de spoorweg en een brug over het kanaal. Over afwisseling gesproken. Aanvankelijk was de zon nog in sluiers gehuld maar weldra waren die ook verdwenen.
Helaas wilde het vandaag niet zo goed vlotten. De eerste ronde ging echter meer dan behoorlijk. de tweede ronde liep ik weer samen met Nathalie en Hendrik, maar die heb ik moeten laten gaan in de derde ronde.
Ik liep 32,09 km in 3:25u. met een gemiddelde snelheid van 9,4 km/u en een gemiddelde hartslag van 148 bpm. De heuvelige valleitjesroute van 2 weken geleden ging mij beter af. Ik zal maar denken dat de talrijke en lange trainingen van deze week daar voor iets tussen zitten. Niet gezeurd, het zwaarste is geleden. Nu nog 'taperen' naar de marathon toe, met merkelijk minder en kortere trainingen zodat ik (hopelijk) fris aan de start zal staan.
Morgen nog een rustige herstelloop van 10km en daarmee sluiten we een week van 85 km af. De zon is weer van de partij, ik kan weer met korte broek en shirtje lopen en dat geeft wel een bevrijdend gevoel. We aten zelfs onze spaghetti op het terras van de Piereput.
Afgelopen winter was toch wel bijzonder lang en duister geweest. Leve de lente.
Het parcours is 8-vormig met een kleine lus rond de vijvers en een grotere langsheen een arm van de Leie tot in Afsnee, niet ver van Sint-Maartens-Latem. De twee lussen staan met elkaar in verbinding door een tunneltje onder de spoorweg en een brug over het kanaal. Over afwisseling gesproken. Aanvankelijk was de zon nog in sluiers gehuld maar weldra waren die ook verdwenen.
Helaas wilde het vandaag niet zo goed vlotten. De eerste ronde ging echter meer dan behoorlijk. de tweede ronde liep ik weer samen met Nathalie en Hendrik, maar die heb ik moeten laten gaan in de derde ronde.
Morgen nog een rustige herstelloop van 10km en daarmee sluiten we een week van 85 km af. De zon is weer van de partij, ik kan weer met korte broek en shirtje lopen en dat geeft wel een bevrijdend gevoel. We aten zelfs onze spaghetti op het terras van de Piereput.
Afgelopen winter was toch wel bijzonder lang en duister geweest. Leve de lente.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten