Hamstring 1

Flexiumgel en wat massage blijken de 'blessure' te kunnen bedwingen.
Ik ga het in ieder geval rustig aan doen deze week. Zeker geen intervaltrainingen en wellicht alleen maar zwemmen. Tenzij daarbij ook  mijn hamstrings worden aangesproken.
Ik herinner me dezelfde pijn net voor de marathon van Chicago. Toen heeft het herhaaldelijk insmeren, masseren en rusten ook zijn vruchten afgeworpen. Op D-day voelde ik er niets meer van en kon ik mijn slag binnenhalen.
Ik hoop dat dit ook het geval zal zijn op zondag a.s. want dan staan 'Les Hivernales' op het programma. Door werken aan een brug over de spoorweg is het parcours van 19,2km verlengd naar 20,06km. Deze voorjaarsklassieker wil ik echt niet missen. Een loopje door het Zoniënwoud is altijd genieten.

Allereerste veldloop

Wat heeft me bezield om hieraan deel te nemen? Ik had nog nooit deelgenomen aan een veldloop en de Ekerse putten waren voor mij onbekend terrein. Nochtans vlakbij. De wedstrijd werd georganiseerd door de plaatselijk atletiekclub BREAK waar ik lid van ben. Ik vond dat ik hier ook moest aan mee doen. Een aanlooplus van 300m en 4 rondjes van 1,6km, 6,7km dus. Om 15:15u startschot voor de Juniors en de Masters. Iedereen schoot als een pijl uit de boog door de aanlooplus, de Ekerse poldergrond wild om zich heen spattend. Behalve ik. De eerste ronde liep ik helemaal achteraan. Laatste dus. Ik dacht, laat ons het parcours maar eens eerst verkennen en dan eventueel een tandje bij steken. Hobbelig, glad en zwaar. Wat kwam ik hier ook doen zonder spikes? Maar goed. Ik werd al snel vergezeld van een sympathieke 60'er die niet graag had dat ik achteraan bengelde. En ja, bij elke ronde staken we iemand voorbij. Ik was nog maar half in de derde ronde als ik hoorde dat de eerste al was aangekomen. Dit zijn wedstrijden voor rasechte atleten. Ik loop daar maar bij voor de versiering en om de hoop te vergroten. Met het ingaan van de 4e ronde voelde ik mijn rechter hamstring ernstig protesteren. Niet moeilijk. Ik was al die bewegingen, om mijn evenwicht te behouden, niet gewoon. Even dacht ik aan opgeven, maar mijn loopmaatje liet me niet gaan. Met hevige pijn sprintte ik dan toch de finish over. Dit loopje had me niet echt deugd gedaan. Ik eindigde echter niet als laatste en bovendien haalde ik toch 12km/u wat voor mijn doen helemaal niet zo slecht is. Alleen moest ik ditmaal mezelf vergelijken met een bende topatleten en dat is niet zo goed voor de moraal.

Enfin, ik heb eens een veldloop gedaan en ik weet nu waar de Ekerse putten zijn. Als mijn hamstring het belieft, dan loop ik daar nog wel eens voor een duurloop. Lijkt me best aangenaam. Een groene oase in het midden van de Antwerpse haven.

Bij deze mijn welgemeende dank aan Vicenty Apiecionek die mij over de streep heeft getrokken. Een doorwinterde ultraloper blijkt nu. En hij heeft zich echt wel ingehouden voor mij. Meer nog, hij liet me zelfs voor! In de uitslag wist ik dan ook zijn naam op te vissen.

Eerste zwemproef

Als starter was ik gisteren toe aan mijn eerste zwemproef in de club BrTC. 800m crawl. Geen wedstrijd, maar je mocht ook niet semmelen. Aan de hand van de uitslag wordt het programma bijgesteld. Weer keurig afgenomen door de trainers. Zij hielden o.a. de tel voor mij bij! Ik zwom deze 800 meters in 17m40s. Mocht ik dat tempo aanhouden voor de 1.500m dan haal ik net geen 33m.
In maart moet ik de 1.500m proef afleggen. En het liefst binnen het halfuur.

Trainen dus...

Berlin Marathon Entry Confirmation

En vandaag kreeg ik dan het bericht dat ook mijn deelname aan de 38e marathon van Berlijn op 25 september 2011 verzekerd is! Mijn laatste van de vijf Majors!
De marathon van Berlijn is gekend om zijn snelle tijden. Haile Gebrselassie liep er het wereldrecord op de marathon van 2:03:59u. Ik wil daar dan ook maximaal scoren. Mijn ambitie is 3:35u.

Boston Marathon Entry Confirmation

Kreeg vandaag een mailtje van BCD dat mijn deelname aan de 115e marathon van Boston bevestigd werd. En inderdaad, via de website vond ik mijn naam terug.

Geen weg terug dus!

Eerste fietstraining ...

... van het jaar was me toch een beetje te zwaar.
Ik verzamelde vanmorgen om 10:00u samen met de ploeg van de Brasschaatse Triatlon Club. Toen vernam ik dat het niet om een training van 90 minuten maar van 90 km ging. Twee keer zo lang dus. In Sint-Lenaerts haakte ik dan ook af om terug te keren, want zo veel tijd had ik niet en bovendien leek me 90km aan dat tempo niet echt haalbaar voor mij. Tot dan kon ik goed volgen. Wind mee en stayeren dat het een lieve lust was. Maar eenmaal de groep losgelaten, stond ik er helemaal alleen voor en kreeg ik bovendien de wind van voor. Letterlijk en figuurlijk. Eventjes reed ik nog verkeerd, zodat ik geen 1,5 uur onderweg was maar 2 uur. Redelijk uitgeput kwam ik thuis aan. Ben benieuwd hoe de rest van de ploeg het er van af bracht.

Fietsen is toch mijn ding nog niet...

Egmond

Heerlijk winterzonnetje, niet te koud, veel volk, maar wat een tegenwind, zeg! Voor het eerst liep ik over het strand en dat bij windkracht 4 beaufort, quasi recht op ons af. Voor het eerst merkte ik ook dat je bij het lopen kan stayeren. Jawel, als je vlak achter een loper voor je loopt, dan voel je merkelijk minder weerstand van de wind. Je loopt dan wel vlak achtereen. In dit geval licht schuin achter, zodat je aandachtig je voorloper in het oog moet houden wil je er niet tegen lopen. De eerste 10 kilometers over het strand waren dan ook bijzonder vermoeiend. Doseren was de boodschap. Want na het strand kwamen de duinen. Op en af. Weliswaar met de wind mee! De laatste 6 kilometer verliepen over verharde (fiets-)paden. Daar kon je dan eindelijk eens wat snelheid halen. Ik was toch blij dat ik de vuurtoren van Egmond aan Zee weer zag. Ik liep deze zware halve marathon in net geen nieuw PR van 1:49:39u.
Met enkele MMC-vrienden hadden we een bus ingelegd. We waren dan ook volkomen ontspannnen aangekomen. De terugreis duurde wat langer vanwege file rond Amsterdam en Schiphol, maar een traktatie met bubbels, broodjes en wafels kon de sfeer in de bus niet kapot krijgen. Heerlijk ontspannen.
Bedankt Koen, Wanda, Daphne, Lieve en Dirk!

Deze vroeg-op-het-jaar-klassieker vraagt wel wat voorbereiding wil je hem behoorlijk lopen. En met die donkere dagen is dat niet zo evident. Maar daar kan ik het zeker niet op steken ...