... was een hele opgave. Het weer was schitterend, het decor, Park van Tervuren, al even zeer, maar de vermoeidheid eiste nu toch zijn tol. Het 5de en laatste rondje was er eigenlijk te veel aan. Gelukkig liep ik samen met Ed die me a.h.w. er door trok. En dan is er nog dat stukje naar het Electrabel-clubhuis, een flink eindje stijgen langs een hatelijke kasseiweg. Maar ook het karakter moet getraind worden, en zo liep ik dan toch de gans weg naar boven.
Morgen staat er een duurloopje van 10km op mijn schema, maar ik ga me daar nu eens niet aan houden. Rust lijkt me nu meer dan aangewezen...
Morgen staat er een duurloopje van 10km op mijn schema, maar ik ga me daar nu eens niet aan houden. Rust lijkt me nu meer dan aangewezen...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten