Sterke Peer

Deze 1/8 triatlon wordt voor de 4e keer georganiseerd in Wuustwezel. Marc Hermans himself was bij de inschrijvingen aanwezig en gaf het startschot van deze zeer aangename drafting-wedstrijd. De organisatoren hebben er echt een prachtige avond van gemaakt.

Ikzelf heb me in het zwemmen en fietsen overtroffen. Ik zwom de 750m in minder dan 17 minuten (nog altijd 8 minuten trager dan de eerste) en omdat stayeren toegelaten was, haalde ik gemiddeld 32km/u bij het fietsen. Ik heb zelfs eventjes in het wiel gehangen van Saartje Vandendriessche. Maar toen een duo ons stilaan voorbij stak, wierp ik mijn haak naar hen uit.
Kennelijk was mijn drinkbus leeggelopen in de auto. Ik moest 'droog' aan het lopen starten en dat heb ik moeten bekopen met steken in mijn rechterflank, net onder de ribben. Door wat aandacht aan de ademhaling te besteden is die pijn wel verminderd en na een 2-tal km kon ik dan toch drinken. De 2de ronde verliep iets vlotter. En zoals een paard versnelt als het zijn stal riekt, zo sprintte ik de finish over. Meteen waren die steken ook gedaan.

Volgens wat ik op het internet kan terugvinden zijn die steken te wijten aan een zuurstoftekort in de ademhalingsspieren van het middenrif. Ik heb er blijkbaar goed aan gedaan om op de ademhaling te letten. De combinatie van onvolledige vertering en hevige ademhaling zou de pijn veroorzaken. Ik heb inderdaad een bijna overrijpe banaan opgegeten net voor het zwemmen. Zelfs bij het lopen kreeg ik oprispingen die nog naar banaan smaakten!
Desondanks haalde ik toch weer bijna 12km/u. Ik klokte deze triatlon af in een totale tijd van 1:24:07u. Meer dan 4 minuten sneller dan in Brasschaat. Grotendeels toe te schrijven aan een snellere fietstijd, maar ook aan een snellere eerste wissel.

Voor dit jaar zit het triatlonavontuur er op. Volgend jaar tracht ik mij in te schrijven voor de Zwintriatlon, een 1/4 triatlon maar met een zwemproef van 'slechts' 1.000m.