Trail des Fantômes

Zeer mooi, maar ook zeer zwaar!
Geen enkel compromis werd toegestaan. Is er een berg, dan gaan we erover. Is er water, dan gaan we erdoor. Is er geen pad, dan maken we er zelf één en dan liefst zo steil mogelijk. D.w.z. met handen en voeten naar boven, op het achterwerk naar beneden. En bij voorkeur in de laatste kilometers van het traject.
Gelukkig werd het weer naar het einde toe nog mooi en zeer zonnig. Na de aankomst heb ik zelfs nog een bad in de Ourthe genomen, hetgeen een meer dan welgekomen verfrissing bracht.

Al bij al veel zwaarder dan de langere Trail de Gougnies. En dit door de talrijke hoogtemeters en de stijgingspercentages. Ditmaal heb ik meermaals moeten wandelen om de beklimmingen te kunnen realiseren. Daardoor zat ik snel door mijn koolhydratenvoorraad. Tegen het einde kon ik dat weer goed maken met een gelleke waardoor de motor weer gesmeerd liep. De laatste 3 km kon ik weer flink gas geven. Het was ten andere ook bergaf.

Later meer...