Rust

Sinds de marathon van Boston heb ik nauwelijks nog gelopen. De nieuwe knieblessure van bij de zwemstart op de triatlon van Geel heeft daar natuurlijk geen verbetering in gebracht. Ik heb me vooral op het zwemmen geconcentreerd. Fietsen kwam eigenlijk ook maar nauwelijks aan bod. En afgelopen week heb ik me dan ook nog eens verwond aan mijn linker bovenarm waardoor zwemmen ook tijdelijk niet meer mogelijk was.
Ik voel echter dat het geluk mij straks gaat toelachen en dat ik er weer kan voor gaan. Op 18 mei heb ik een gesprek met Tomas, onze loopcoach, en dan hoop ik echt, zonder hindernissen zijn programma te kunnen afwerken. De pijn in de knieën is zo goed als volledig weggetrokken en de wonde in mijn bovenarm is voldoende hersteld om weer onder water te gaan. Ik hou het nog even bij fietsen en zwemmen alleen. De Lions 10 miles ga ik wel lopen, maar dan als een gewone training.
De verwachtingen voor de marathon van Berlijn zijn hoog gespannen.