Eenmaal de 50 voorbij ben je als MMC-lid verplicht om jaarlijks een ECG met inspanningstest te ondergaan. Op 4 november l.l. was het weer zo ver. De test ging ditmaal door op een hellende loopband. Ik heb moeten opgeven na 12min bij 12km/u en 18% helling. En gisteren, jawel, op een zondag, kreeg ik de definitieve resultaten binnen. Die zagen er best veel belovend uit. Zowat alle waarden stegen ruim. Spijtig genoeg ook mijn gewicht en vetpercentage. Zo klom mijn VO2max naar bijna 54 l/min/kg. De longinhoud nam ook wat toe tot iets meer dan 5 liter. Ik ben sneller geworden.
Alleen mijn hartslagen bij de aerobe en anaerobe drempel en het maximum daalden.
Naar mijn trainingen toe heb ik hieruit het volgende begrepen. De trainingen rond de anaerobe drempel zitten goed, die moeten zeker niet in volume toenemen. Alleen moet ik meer trainen onder de aerobe drempel hetgeen betekent dat ik in het verleden mijn trage duurlopen wat te snel liep en dat ik nu meer op nog lagere hartslagen moet trainen. Lijkt me ook logisch nu ik weet dat mijn anaerobe drempel niet meer op 172 maar nu op 164 ligt. Alle hartslagzones zakken dus met ongeveer 6 hartslagen per minuut.
Dat zal even wennen worden!
Dat zal even wennen worden!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten