Valpartij

Met de BrTC zou ik 2 uur fietstraining meedoen. De paadjes waren nogal glad na de talrijke regenbuien. En de tubes op zo'n koersfiets zijn zeker geen waarborg voor een goede wegligging. Hopla, daar schoof ik onderuit en gleed zowaar een dikke 5 meter op mijn zij door die plas heen. Als bij wonder heb ik me nauwelijks bezeerd. Ik kwam er met een besmeurde uitrusting vanaf. Ik sloeg letterlijk en figuurlijk een modderfiguur. Maar dat weerhield me niet om verder te rijden. Helaas heb ik daardoor de start van de training gemist en was ik op mezelf aangewezen. Dan maar een fietstochtje langs de Schotense vaart, het Albertkanaal en terug langs de anti-tankgracht en diezelfde Schotense vaart. Daar heb ik me even laten gaan en haalde vlot 32km/uur gedurende zo'n dik kwartier. Thuis gekomen, met 41km onder de wielen, heb ik wat gedronken, me verfrist en schoot ik terug de weg op voor een looptraining van 12km. Daar had ik het wel knap lastig mee. Het hart kon nog wel volgen, de (andere) spieren hadden het beduidend moeilijker. Ik was dit maal dan ook meer dan content om eindelijk onder de douche staan.

Eigenlijk heb ik wel geluk gehad met dat valpartijtje. Ik heb ook altijd iets voor op de fiets. Mijn vrouw had me er nog voor verwittigd. Waarom zo'n risico nemen vlak voor een 'uitzonderlijke' prestatie? Ze heeft bijna gelijk gekregen ...