Virtuele voorbereiding

Via via vond ik dit filmpje.

Zelfs in dit razende tempo lijkt het wel 'a long way to go (run)"...

Valpartij

Met de BrTC zou ik 2 uur fietstraining meedoen. De paadjes waren nogal glad na de talrijke regenbuien. En de tubes op zo'n koersfiets zijn zeker geen waarborg voor een goede wegligging. Hopla, daar schoof ik onderuit en gleed zowaar een dikke 5 meter op mijn zij door die plas heen. Als bij wonder heb ik me nauwelijks bezeerd. Ik kwam er met een besmeurde uitrusting vanaf. Ik sloeg letterlijk en figuurlijk een modderfiguur. Maar dat weerhield me niet om verder te rijden. Helaas heb ik daardoor de start van de training gemist en was ik op mezelf aangewezen. Dan maar een fietstochtje langs de Schotense vaart, het Albertkanaal en terug langs de anti-tankgracht en diezelfde Schotense vaart. Daar heb ik me even laten gaan en haalde vlot 32km/uur gedurende zo'n dik kwartier. Thuis gekomen, met 41km onder de wielen, heb ik wat gedronken, me verfrist en schoot ik terug de weg op voor een looptraining van 12km. Daar had ik het wel knap lastig mee. Het hart kon nog wel volgen, de (andere) spieren hadden het beduidend moeilijker. Ik was dit maal dan ook meer dan content om eindelijk onder de douche staan.

Eigenlijk heb ik wel geluk gehad met dat valpartijtje. Ik heb ook altijd iets voor op de fiets. Mijn vrouw had me er nog voor verwittigd. Waarom zo'n risico nemen vlak voor een 'uitzonderlijke' prestatie? Ze heeft bijna gelijk gekregen ...

3e 30-er

Vanmorgen liep ik met de MMC deze laatste 30-er voor de marathon van Chicago in het prachtige park van Tervuren. De zon was volop aanwezig en dat was natuurlijk de heerlijke saus over het geheel. Ik moest me in de tweede ronde verplichten om het tempo wat op te drijven wilde ik de gewenste hartslag halen.
Uiteindelijk liep ik 31,08km in 3:01:57u met een gemiddeld tempo van 10,25km/u en een gemiddelde hartslag van 145bpm. Op de laatste 30-er voor de marathon van Londen haalde ik 'slechts' 9,38km/u bij een hartslag van 148bpm. Dat bevestigt nog maar eens de progressie (±9,3%). Als ik deze progressie procentueel mag doortrekken op de marathon, dan zou ik op 3:47:27 uitkomen!

Ik geef het maar mee voor degene die mijn sponsoractie nog willen steunen ...

Participant guide 10-10-10

Zat vandaag in mijn brievenbus. Achteraan meldt het Confirmation Ticket:

Bib: 9243
Gender: Male
Age: 49
Start Assigned: Corral D
Dat laatste verraste me aangenaam.
Ik dacht dat ik met mijn beste tijd in de Open Corral zou terechtkomen. Voor Corral D moest ik mij in een eerdere marathon kunnen kwalificeren met een tijd van minder dan 4:00:59u.
Misschien geloven ze dat ik dat wel zal halen (?). Ik ben het eens gaan controleren op de website en het klopt wel degelijk. Bovendien staat er vermeld dat "Start corral assignments are now final".
Elders lees ik: "The Elite Development Corral and the lettered Start Corrals A, B, C and D are seeded placement of the fastest 12.000 participants based on their recent marathon and half marathon times."
Misschien zit ik met mijn 4:08:33u wel bij de 12.000 snelsten?
Of ze moesten naar mijn tijd op de halve marathon gekeken hebben, want daar voldoe ik dan weer wel (minder dan 1:50:59u). Maar wie heeft hen dan mijn besttijd op de halve marathon (1:48:15u) doorgegeven? MMC?

Toch wel vreemd, maar wel bemoedigend ...

13km/u

Na een 20km training vanmorgen liep ik vanavond de 10km van de Kom Op Tegen Kankerloop te Ekeren in een nieuwe persoonlijke besttijd: 45:39min. Dat is meer dan 13km/u. Ik ben er dan toch in geslaagd om een wedstrijd aan dat tempo vol te houden. En meer dan 4min. sneller dan vorig jaar! Iets waarvan mijn neus best mag krullen. Het is alsof ik voorafgaandelijk een flinke opwarming nodig heb om tot zo'n snelheid te komen.
Opgeteld kom ik daarmee aan mijn tweede dertiger en liep ik meteen ook mijn laatste wedstrijd voor de marathon.

Morgen nog een herstelloopje van 10km.

BLITS

Via het interessante tijdschrift Bodytalk won ik een inspanningstest bij het Brussels Labo voor Inspanning en TopSport (BLITS). En die ging vandaag door. Op de fiets weliswaar. Ditmaal voldoende gegeten. Om de drie minuten wordt de weerstand met 40 Watt verhoogd. Ik startte bij 80 Watt. Bij 320 Watt moest ik de duimen leggen.

Bij fietsen zouden de aërobe en anaërobe drempel zo'n 8 hartslagen per minuut (beats per minute, bpm) lager liggen dan bij lopen. Ze lagen bij deze test op respectievelijk 125 en 165 bpm. Of 133 en 173 bpm bij het lopen (*). Dat laatste verklaard misschien waarom ik zo'n hoge hartslag kon aanhouden bij de recente wedstrijden.
Fantastisch nieuws dus.
Andere cijfers (ik geef me nu helemaal bloot):
gewicht: 75kg
lengte: 1,83m
vetgehalte: 14,3% (elektrische impedantiemeting)
longinhoud: 5,61 liter (ingeademd)
VO2max: werd niet gemeten

Kortom: aan de fysiek zal het niet liggen ...

(*) Volgens onze coach zou deze extrapolatie nogal kort door de bocht zijn!

Eerste dertiger

De MMC liep gisteren, zaterdag, haar jaarlijkse WS-classic in Spa. Ik kon er jammer genoeg niet bij zijn. Maar niet getreurd. Ik kwam de Monumentenloop in Vorselaar op het spoor. Met een lengte van 28,195km kom ik 2km te kort om van een echte dertiger te spreken. Maar wetende dat ik de dag erop nog een wedstrijd in Boom wilde lopen, leek me de afstand geknipt. Aanvankelijk maakte ik er een rustige trainingsloop van en kon ik de monumenten netjes gadeslaan. Vanaf de 2e ronde sloeg echter de wedstrijdmicrobe toe en ben ik een versnelling hoger gaan lopen. Ik had het immers allemaal al eens gezien... Ik liep er 2:37:19u over. Voor een training misschien wat snel, maar wederom met een goed gevoel. Ik was trouwens zeer snel gerecupereerd en kon nog heerlijk nagenieten van een deugddoend nazomers zonnetje.

Zondag, vandaag dus, ben ik ingegaan op een uitnodiging van de Rotary om 45min te spinnen voor het goede doel 'Spinning Wheels'. Daarmee hoopte ik het nog aanwezige melkzuur uit mijn spieren te draineren. Het was al eventjes geleden dat ik nog 'gespind' heb en daarom was het als alternatieve training mooi meegenomen.

Ik weet niet of het daaraan lag, maar in de namiddag liep ik de 12 km van de Boomse parkloop (4 rondjes van 3km) in een nieuwe persoonlijke besttijd: 55:52min. Er was daar trouwens aardig wat talent aanwezig. De eerste kwam al binnen op 37:07min! Nog 3 anderen bleven onder de 38min. Helaas was ik weer te snel vertrokken. De eerste ronde liep ik aan meer dan 13km/u, maar dat kon ik natuurlijk niet volhouden.

Volgende WE wordt mijn tweede dertiger opgesplitst in 's morgens een 20km snelle duurloop training en 's avonds een 10km wedstrijd (KOTK-loop te Ekeren). En dit na beraadslaging met onze coach. Het wordt mijn laatste wedstrijd voor de marathon.

Dat ik nu sneller dan 4 uur zal lopen is nu vrijwel zeker. Of er moest iets onverwachts tussenkomen. De vraag wordt nu: hoeveel sneller? ...

De Gordel

Voor de vijfde maal fiets ik deze gordel rond Brussel. De laatste keer was wel 25 jaar geleden. Ik heb nog een Gordel gefietst die 'slecht' 90km lang was. Toen nog met een hoop vrienden, onvoorbereid, nu op mijn eentje, min of meer voorbereid.
Het weer zou schitterend worden en dat zouden we geweten hebben. Maar om 7 uur 's ochtends was het nog bijzonder stil als ik in Overijse vertrok. Dat was het ook nog in Sint-Genesius-Rode als ik er mij een uur later aanmeldde bij de controlepost. Een uur later pas, omdat ik na 3km reeds vergast werd op enkele duimspijkers. Ik heb wel mijn record 'banden vervangen' verbroken, het staat nu op 9 minuten. Ik was er dus op voorzien. De huidige politieke spanningen laten zich feller dan ooit in deze sportmanifestatie gelden. De wegwijzers waren zelfs overgeplakt. Blijkbaar is het voor menig Franstalige nog steeds een doorn in het oog dat Brussel door Vlaanderen 'omgord' is. Ik was trouwens niet de enige die de duimspijkers had ontmoet. Dat heb je als je zo vroeg vertrekt! Afgezien daarvan waren enkel de hellingen nog een 'hindernis'. De Alsemberg bv. In het begin was het nog tanden knarsen op deze lange hellingen, maar naar het einde toe begon elke molshoop door te wegen. Ik ben echter nooit uit het zadel moeten komen. En blijkbaar moet ik vooral op kracht rijden, want bergopwaarts stak ik menig fietser voorbij om daarna zelf weer ingehaald te worden. Het ontbreekt me nog wat aan souplesse. In Dilbeek, rond 9:00u, was het over de koppen lopen (fietsen?)! Vanaf dan was het ook merkelijk drukker op het parcours.

Pas na 70km, in Vilvoorde heb ik langer gestopt om te genieten van een aangeboden ijsje en mijn boterhammetjes. Nog 30km te gaan. De verzuring had al flink toegeslagen. In Zaventem werden we ook nog eens getrakteerd met een reeks bruggen zodat ik ook daar wat langer heb uitgerust. In Wezembeek-Oppem lieten ze ons verstaan dat de Gordel dit jaar 6km langer is. En mijn achterwerk deed me er dikwijls aan herinneren dat ik al een tijdje op het zadel zat. Nog enkele heuse hellingen. Maar als je dan het gemeentegrensbord van Overijse voorbijrijdt, dan steek je automatisch een tandje bij. De laatste 6 km waren gelukkig vlak. Net voor 13:00u had ik de Gordel rondgereden. Met enige fierheid aanvaarde ik de medaille. Ik moet als één der eersten zijn aangekomen, want mijn masseurs konden bijna niet geloven dat ik op de middag al 106km achter de kiezen had. Jawel, ik heb me eens goed laten verwennen. Daarna nog bergop naar de kerk van Overijse gefietst alwaar mijn auto geparkeerd stond. Ik ben niet met het openbaar vervoer gekomen omdat ik er anders pas om 9:00u zou toekomen. In volle bedrijvigheid dus.
Huiswaarts kerende heb ik moeten vechten tegen de vermoeidheid. Ik was dan ook blij dat ik spoedig thuis was. Na de douche een uurtje siësta en ik was nagenoeg weer de oude. Ik heb me daarna nog laten vangen aan de zon in een glas wijn. Heerlijk!

Toch wel een geslaagde training...