Xtrails dag 1: 6,5km.
Zeer steile klim net na de start. Twee voorbijgestoken omdat ze wandelden anders was ik als laatste boven aangekomen. Ben dan een versnelling hoger gegaan en ben in de afdaling als een (weliswaar te zware) berggeit naar beneden gevlogen. Waarbij ik er zeker een stuk of tien heb ingehaald. In het platte gedeelte staken me twee dames weer voorbij, maar dat heb ik 300m voor de finish weer ongedaan kunnen maken. Die waren niet op de hoogte dat er in mijn petje ook nog energie steekt:-) Prachtig parcours, belooft voor de volgende dagen. En het weer is eindelijk meewerkend.
Xtrails dag 2: 29,5km.
Na 800m voelde ik kramp op komen in mijn linkerkuit. Nog geen 50m schoot ze erin. Lopen was gedaan. Wandelen kon blijkbaar nog wel. Limiettijd was 5u. Wandelen aan 6km/u moet lukken. Alleen zijn het er bij mij 30,6km geworden. 2 paljassen stuurde me voor de grap een verkeerde richting uit. Het duurde meer dan 500m voor ik dat door had. Ik weet niet of ze er mee konden lachen, ik in ieder geval niet. Vermits ik al aardig tijd had verloren bij het oponthoud juist na de kramp kwam dat er nog bij. Nu goed, ik moest dus een stevig wandeltempo aanhouden. Bergop was redelijk pijnlijk, maar al gauw begreep ik dat ik op de tippen van mijn voet moest wandelen om de kuit niet meer te moeten aantrekken. Een zeer gevarieerd parcours dwong ons zelfs door het water te gaan. De koelte ervan leek wel deugd te doen aan de 'blessure'. Tot mijn grote verbazing kon ik 1km voor de finish nog een deelnemer inhalen. Die zat duidelijk op zijn tandvlees. Ik had toen een gemiddelde hartslag van 129 bpm. Genoeg reserve dus, maar dat wilde mijn kuit niet geweten hebben. Ik finishte onder luid applaus met nog iets meer dan 3 minuten over. Ik had het dus gehaald, samen met de laatste die 10" later aankwam. Heerlijk weer en een schitterende locatie (Mont des pins in Bomal) Brachten er meteen en vrolijke sfeer in. Een massage heeft wel deugd gedaan, maar ik vrees dat ik de volgende dagen moet afzien van verdere deelname. Morgenvroeg zal ik het met zekerheid weten... Slaapwel!
Xtrails dag 3: 21km.
Althans niet voor mij. Lopen zal zeker niet lukken En alhoewel de pijn best dragelijk is, ga ik me niet forceren om de tijdslimiet van 3u te willen halen. Dat zou een gemiddelde van 7km/u betekenen!! Gisteren haalde ik 6,8km/u en vandaag voel ik dat aan de heupen Straks wordt ik terug naar Aywaille gebracht en kan ik rustig naar huis rijden. Het gras moet nog afgereden worden. Misschien volgend jaar opnieuw en dan toch met Bart Raeymaekers ?
Xtrails dag 4: 45km.
Toch voor de anderen... Ik zelf ben gisteren naar huis gereden en heb er nog de hagen geschoren en het gras afgereden. De pijn is al een pak minder. 't Zal dan waarschijnlijk toch een stevige kramp zijn ipv een spierscheur. Maar zeker is dat niet. Met plezier denk ik terug aan de twee eerste dagen en de mensen die ik er heb leren kennen. De ene al wat gekker dan de andere ... Heerlijk.
Zeer steile klim net na de start. Twee voorbijgestoken omdat ze wandelden anders was ik als laatste boven aangekomen. Ben dan een versnelling hoger gegaan en ben in de afdaling als een (weliswaar te zware) berggeit naar beneden gevlogen. Waarbij ik er zeker een stuk of tien heb ingehaald. In het platte gedeelte staken me twee dames weer voorbij, maar dat heb ik 300m voor de finish weer ongedaan kunnen maken. Die waren niet op de hoogte dat er in mijn petje ook nog energie steekt:-) Prachtig parcours, belooft voor de volgende dagen. En het weer is eindelijk meewerkend.
Xtrails dag 2: 29,5km.
Na 800m voelde ik kramp op komen in mijn linkerkuit. Nog geen 50m schoot ze erin. Lopen was gedaan. Wandelen kon blijkbaar nog wel. Limiettijd was 5u. Wandelen aan 6km/u moet lukken. Alleen zijn het er bij mij 30,6km geworden. 2 paljassen stuurde me voor de grap een verkeerde richting uit. Het duurde meer dan 500m voor ik dat door had. Ik weet niet of ze er mee konden lachen, ik in ieder geval niet. Vermits ik al aardig tijd had verloren bij het oponthoud juist na de kramp kwam dat er nog bij. Nu goed, ik moest dus een stevig wandeltempo aanhouden. Bergop was redelijk pijnlijk, maar al gauw begreep ik dat ik op de tippen van mijn voet moest wandelen om de kuit niet meer te moeten aantrekken. Een zeer gevarieerd parcours dwong ons zelfs door het water te gaan. De koelte ervan leek wel deugd te doen aan de 'blessure'. Tot mijn grote verbazing kon ik 1km voor de finish nog een deelnemer inhalen. Die zat duidelijk op zijn tandvlees. Ik had toen een gemiddelde hartslag van 129 bpm. Genoeg reserve dus, maar dat wilde mijn kuit niet geweten hebben. Ik finishte onder luid applaus met nog iets meer dan 3 minuten over. Ik had het dus gehaald, samen met de laatste die 10" later aankwam. Heerlijk weer en een schitterende locatie (Mont des pins in Bomal) Brachten er meteen en vrolijke sfeer in. Een massage heeft wel deugd gedaan, maar ik vrees dat ik de volgende dagen moet afzien van verdere deelname. Morgenvroeg zal ik het met zekerheid weten... Slaapwel!
Xtrails dag 3: 21km.
Althans niet voor mij. Lopen zal zeker niet lukken En alhoewel de pijn best dragelijk is, ga ik me niet forceren om de tijdslimiet van 3u te willen halen. Dat zou een gemiddelde van 7km/u betekenen!! Gisteren haalde ik 6,8km/u en vandaag voel ik dat aan de heupen Straks wordt ik terug naar Aywaille gebracht en kan ik rustig naar huis rijden. Het gras moet nog afgereden worden. Misschien volgend jaar opnieuw en dan toch met Bart Raeymaekers ?
Xtrails dag 4: 45km.
Toch voor de anderen... Ik zelf ben gisteren naar huis gereden en heb er nog de hagen geschoren en het gras afgereden. De pijn is al een pak minder. 't Zal dan waarschijnlijk toch een stevige kramp zijn ipv een spierscheur. Maar zeker is dat niet. Met plezier denk ik terug aan de twee eerste dagen en de mensen die ik er heb leren kennen. De ene al wat gekker dan de andere ... Heerlijk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten