Ironcoach liet me toe om twee wedstrijden mee te lopen, maar dan mocht ik zeker niet voluit gaan. Oefeningen in beheersing en inhouden, te weten dat ik, éénmaal een nummer opgespeld, er meestal voor wil gaan. Ik heb er dan maar een extensieve (SD) duurtraining van gemaakt.
In de Antwerp 10 miles liep ik tot aan de konijnenpijp aan zo'n 11,2km/u met een gemiddelde hartslag van 150 bpm. Maar de vaart die ik in de afdaling van die tunnel kreeg deed me besluiten om er toch een lap op te geven. Ik was toe aan een verzetje. Eindelijk kon ik zelf inhalen zonder zelf voortdurend ingehaald te worden. Zelfs de beklimming ging me goed af en zo zette ik toch nog een aardige tijd van 1u25' neer.
Na een 55km fietsrit met een 30' tempo gedeelte, stond ik gisteren aan de start van de KOTK-loop in Ekeren, ditmaal voor de 5km. Ook nu moest ik me weer inhouden maar ditmaal liet ik mijn hartslag toch tegen de 156 bpm aanleunen. Na exact 4km gaf ik daar ook weer de brui aan en liet me nog eens goed gaan. Ik liep de laatste kilometer aan 14km/u en kon daardoor nog een mooie tijd van 24'21" neerzetten.
Blijf ik natuurlijk met de vraag wat het zou geworden zijn moest ik van in het begin voluit gaan...
't Zal voor een andere keer zijn. Wellicht voor na de IronMan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten